خلاصی اولین نمایشنامه ی مارشا نورمن، نویسنده ی آمریکایی، است که همانند دیگر آثار این نویسنده به مسائل زنان در جامعه ی مردسالار می پردازد. این نمایشنامه انتقادی اجتماعی است از این واقعیت که افراد سابقه دار در مواجهه با جهان بیرون شانسی ندارند. نویسنده این مسئله را با فمینیسم ادغام می کند و موقعیت زنان را به عنوان قشر آسیب پذیر جامعه به تصویر می کشد. او نشان می دهد که چطور و تا چه حد زندگی زن ها تحت تأثیر جامعه، به خصوص مردان است، طوری که آنها نمی توانند به عنوان هویت های مستقل، مشخص و کامل عمل کنند. همانند نمایشنامه ی شب به خیر مادر، مسئله ی دیگری که نورمن در این اثر به آن می پردازد، مادرانگی و ترس های آن است.