درباره کتاب دستگاه در موسیقی ایرانی: اثری است از هرمز فرهت دربارهٔ ردیف موسیقی ایرانی. این کتاب، که در اصل پایاننامهٔ فرهت برای مدرک دکترا در رشتهٔ موسیقی بوده، به بررسی مفاهیم اساسی در ردیف میپردازد و سپس دستگاهها و آوازهای موسیقی ایرانی را مورد تحلیل قرار میدهد. کتاب به خاطر نظریهای که فرهت در آن دربارهٔ فواصل رایج در موسیقی ایرانی ارائه کرده مورد توجه قرار گرفته، اما به خاطر عدولش از روش سنتی شرح ردیف مورد نقد بودهاست. این کتاب در واقع ماحصل تحقیقات هرمز فرهت در مقطع دکترا در رشتهٔ موسیقیشناسی قومی است. فرهت که در نوجوانی ایران را ترک کرده بود، ابتدا در زمینهٔ موسیقی غربی تحصیل کرد و مدرک کارشناسی ارشد در موسیقی را از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس گرفت. در سال ۱۹۵۵ وی با منتل هود، موسیقیدان برجستهٔ آمریکایی آشنا شد. توسط او به تحقیق در مورد موسیقی ایرانی علاقهمند گردید. پس در همان دانشگاه به تحصیل در مقطع دکترا ادامه داد و پایاننامهای در مورد ردیف موسیقی ایرانی نوشت.