"نسترن فهیمی" در "کتاب تحلیل و بررسی وصیت نامه سیاسی-الهی امام خمینی" سعی دارد از منظری تازه وصیت نامه امام خمینی راتشریح کند. وصیت در جوامع انسانی بیشتر جنبه فردی دارد، ولی در فرهنگ اسلامی، به ویژه نزد خواص و بزرگان دین و اهل علم، علاوه بر جنبه فردی، گاه گستره اجتماعی و سیاسی را هم در بر میگیرد. مهمترین و مفیدترین وصیتنامهها نیز همین وصیتنامههای عمومی است که پیشوایان دینی و مذهبی و علما و مراجع دوراندیش در پایان عمر به عنوان «وصیت» و در قالب «وصیتنامه» برای عموم مسلمانان بیان کردهاند. در این وصایا ضمن یادآوری حقوق، بدهکاریها، بستانکاریها، هزینه اموال و دارئیها، توصیه های شخصی به فرزندان و وراث، نسبت به حفظ و تبلیغ آیین الهی و اتحاد امت اسلام و راه رستگاری نیز توصیه های زیادی شده است، و بدین ترتیب وظیفۀ هدایت و رهبری خود را تا پس از دوران حیات ظاهری نیز ادامه داده اند. در اجرای این سنت حسنه و با توجه به اهمیت وصیت است که بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی، ضمن وصیت شخصی و حقوقی، خطاب به فرزندان و خواص و همچنین عموم مردم و نسلهای آینده، به تحریر وصیتنامه های متعدد همت گماشتند که در حال حاضر بندبند آن سفارشها هرکدام چراغ راه آیندگان بوده و هست و خواهد بود. به نوشته یادگار امام، مرحوم حاج سید احمدآقا خمینی: «برگ برگ نوشته ها و سخنان امام، یادآور رنجهای طولانی و مبارزۀ سخت و شکنندۀ آن حضرت با موانع و کج اندیشی هاست... حقایق و وقایعی است که در متن حادثه ها و بحرانهای سهمگین تاریخ گذشتۀ انقلاب اسلامی، بر زبان و قلم رهبری انقلاب جاری گردیده است و از اینرو بحق راهنمای عمل کسانی است که از این پس راه امام را می پیمایند.» (کوثر، ج۱، ص ۵۴)