رقص مرگ (سوئدی: Dödsdansen) به دو نمایشنامه "رقص مرگ اول" و "رقص مرگ دوم" اشاره دارد که هر دو توسط آگوست استریندبرگ در سال 1900 نوشته شده اند. این دو نمایش مشترکات زیادی دارند. رقص مرگ با روحیهای از جنس "سیاه ترین بدبینی" ها نوشته شده است. در اجرا می تواند مجموعه ای شگفت آور از طنز سیاه را نشان دهد ، و می تواند مخاطب را تحت تأثیر حیرت انگیز و قدرتمند قرار دهد. داستان در مورد زن و مردی است که از یکدیگر متنفر هستند ، که به طرز وحشیانه ای نسبت به یکدیگر بدخواه هستند و در یک ازدواج بدبخت گیر افتاده اند. به زودی آنها 25 سالگرد ازدواج خود را جشن می گیرند. شوهر ، ادگار ، یک سردار توپخانه بازنشسته است. همسرش ، آلیس نیز یک بازیگر بازنشسته است. آنها در جزیره ای منزوی زندگی می کنند. فرزندان آنها با آنها زندگی نمی کنند.ادگار با مشکلات قلبی روبرو است و هر لحظه ممکن است بمیرد. آلیس گاهی اوقات پیانو می زند در حالی که شوهرش نوعی رقص عجیب و غریب دارد. داستان از طریق دهلیزهای تاریک روح انسان به سمت نتیجه گیری پیش می رود. در آخرین لحظه ، آنچه در میان لاشه های عاطفی و روانی باقی مانده است ، به طور غیر منتظره ، ازدواج است. نمایش درست در همان جایی که شروع می شود به پایان می رسد. یوهان آگوست استریندبرگ ، نمایشنامه نویس ، رمان نویس ، شاعر ، مقاله نویس و نقاش سوئدی بود. استریندبرگ ، نویسنده ای پرکار بود که اغلب مستقیما از تجربیات شخصی خود در داستان نویسی بهره می برد. وی که یک آزمایشگر جسور بود ، طیف گسترده ای از روشها و اهداف نمایشی را از تراژدی طبیعت گرایانه ، نمایش های مونودرام و نمایشنامه های تاریخی ، تا پیش بینی هایش از فنون نمایشی اکسپرسیونیست و سورئالیسم را کشف کرد.