کتاب ماه منیر و خوب چهره Mah Monir

ماه‌منیر و خوب‌چهره داستانی است متاخر از گنجینۀ ادب غنایی فارسی در شبه قارۀ هند و روایت دلباختگی ماه‌منیر،فرزند عرب‌شاه، به خوب‌چهره،دختر ابونصر بازرگان است که داستان‌پردازی ناشناس آن را به زبانی ساده،نگاشته است. در این روایت عاشقانه هفت داستان مستقل نیز از زبان ماه‌منیر و خوب‌چهره خطاب به یکدیگر نقل شده که شامل مضامینی چون جوانمردی ،وفاداری در عشق و نکوهش مکر زنان است. متن این داستان تاکنون در ادب فارسی ناشناخته مانده بود،اینک با مقابلۀ دو نسخه تصحیح شده و در اختیار خوانندگان قرار گرفته است.