کتاب جادو، علم و دین برای آشنایی با جوهره اندیشه های برانیسلاو مالینوفسکی (پدر انسان شناسی مدرن) بسیار مناسب است. به طوری که خواننده می تواند با کلیت نظریه مالینوفسکی در خصوص پدیده هایی که به باور وی، وجه مشترک همه جوامع هستند، یعنی دین، جادو و علم، به اجمالی آشنا شود. برانیسلاو مالینوفسکی کتاب جادو، علم و دین (Magic، science، and religion، and other essays) را در سال 1925 منتشر کرد، یعنی 3 سال بعد از انتشار شاهکارش دریانوردان اقیانوس آرام. مباحث اصلی که در این کتاب مطرح شده با گذشت زمان جایگاه مهمی در مطالعات انسان شناختی یافته اند. مالینوفسکی در این نوشته نسبت به آثار طولانی ترش صراحت بیشتری در صورت بندی نظرگاهش در مورد مفاهیم کلیدی انسان شناسی به خرج داد و تمایز دوران سازش میان دین و جادو را مشخص نمود. تفکیک این دو، که در عمل اغلب آمیخته به هم ظاهر می شوند، از دیرباز یکی از چالش های پیش روی انسان شناسان و پژوهندگان دین بوده است. تمایز مالینوفسکی که بر اساس هدف داشتن عمل جادویی و هدف بودن منسک دینی بنا شده با گذشت سال ها همچنان به این بحث مهم جهت می دهد و مورد توجه قرار می گیرد. در واقع همچنان بخش مهمی از اظهار نظرها درباره ماهیت جادو در پرتو مخالفت یا موافقت با استدلال مالینوفسکی شکل می گیرد...