بهلول از عقلای مجانین زمان هارون الرشید بود که در سده دوم و سوم هجری میزیست. نام اصلی این مرد بزرگ «وهب بن عمرو» بود. هارون الرشید، خلیفه عباسی، به علت حرص و طمع در مملکتداری خویش، سعی داشت مخالفان خود را به هر وسیله و بهانه ای از سر راه خود بردارد، برای همین یا آنها را می کشت و یا به زندان می فرستاد. زندانی که رهایی از آن امکان نداشت. بهلول از جمله شاگردان امام موسی کاظم بوده است. بهلول هر جا که بیم آسیب رساندن وی از طرف خلیفه عباسی بود خود را به دیوانگی و جنون میزد و با زبان طنز خلیفه را به باد تمسخر و استهزا میگرفت و از راه و روش او انتقاد میکرد. کتاب ماجراهای بهلول برگرفته از داستانها وحکایات بهلول، این شخصیت نامآشنا در ادبیات فارسی است. ماجراهای بهلول با نثر روان و شیرینی نوشته شده و حاوی نکات ارزشمند اخلاقی و پندآموز است. این اثر توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شده است.