در کتاب «پسر نامرئی» با برایان آشنا می شوید. پسری که هیچ کس به او توجهی ندارد و به هیچ مهمانی یا گروهی دعوت نمی شود. تا این که یک دانش آموز جدید از راه می رسد. روزی که جاستین به کلاس آن ها آمد، برایان اولین کسی بود که با لبخندش خوش آمدگویی خود را به او نشان داد. وقتی برایان و جاستین در یک گروه قرار گرفتند تا روی یک تکلیف مشترک کار کنند، برایان راهی برای نشان دادن استعداد و توانایی خود پیدا کرد. این داستان لطیف نشان می دهد که چطور رفتارهای کوچک محبت آمیز، می تواند به یک کودک آرام و گوشه گیر کمک کند تا از انزوا خارج شده و فرصت رشد و شکوفایی بیابد.