اروس و تمدن: تحقیقی فلسفی در مورد فروید کتابی است از فیلسوف و منتقد اجتماعی آلمانی، هربرت مارکوزه، که در آن نویسنده جامعهای غیر سرکوبگر را پیشنهاد میکند و سعی میکند تئوریهای کارل مارکس را ترکیب کند. او زیگموند فروید، و پتانسیل حافظه ی جمعی را برای تبدیل شدن به منبع نافرمانی و شورش و نشان دادن راه به سوی آینده ای جایگزین بررسی می کند. عنوان آن به کتاب تمدن و نارضایتی های آن (1930) نوشته ی فروید اشاره دارد. این کتاب یکی از شناخته شده ترین آثار مارکوزه است که برای او شهرت بین المللی به ارمغان آورد. هم مارکوزه و هم بسیاری از مفسران آن را مهمترین کتاب او میدانستند و برخی آن را پیشرفتی نسبت به تلاش قبلی ویلهلم رایش روانکاو برای ترکیب نظریه مارکسیستی و روانکاوی میدانستند. اروس و تمدن به شکلگیری خرده فرهنگهای دهه 1960 کمک کرد و بر جنبش آزادی همجنسگرایان تأثیر گذاشت، و با کتابهای دیگری درباره فروید، مانند کتاب زندگی در برابر مرگ اثر کلاسیک نورمن او. براون (1959) و فروید و فلسفه فیلسوف پل ریکور (1965)، فروید را در مرکز تحقیقات اخلاقی و فلسفی قرار داد. برخی اروس و تمدن را برتر از زندگی در برابر مرگ ارزیابی کرده اند، در حالی که برخی دیگر اثر دوم را برتر می دانند. گفته می شود که اروس و تمدن تأثیر فیلسوف مارتین هایدگر را آشکار می کند. مارکوزه را با ارائه نقد قانع کننده ای از نئوفرویدیسم نسبت می دهند، اما منتقدان او را متهم به آرمان شهر بودن در اهدافش و تفسیر نادرست از نظریه های فروید می کنند. منتقدان همچنین گفته اند که هدف او از ترکیب نظریه مارکسیستی و روانکاوی غیرممکن است.