در دعای مکارمالاخلاق امام چهارم (ع) از خداوند تبارک و تعالی تقاضا میکند تا در تمامی صفات و غرایز عواطف وجودی او را بپروراند تا در نهایت یک شجرهی با ثمر و بارور باشد. این دعا را خود آن حضرت و یا دیگران با کلمهی مکارمالاخلاق نامگذاری کردهاند. مکارم جمع مکرمت و مکرمت، آخرین مقام از صفت کرامت است و اما مدینهی فاضله شهری است که از انسانهای فاضل و مومن تشکیل میشود که انسانهای آن بدون حکومت و یا مامور در نظام کامل عقلی و علمی قرار میگیرند، قدرت آنها به ضعف نمیگراید، فعالیت آنها به خستگی نمیرسد. مدینهی فاضله شهر حرمت و کرامت است. انسانهای درون شهر، بینهایت عزیز و مشمول لطف و اکرام و احترام خداوند متعالند.