"تاریخ اندیشه سیاسی جدید در اروپا" نام اثری است به قلم "جواد طباطبایی" که قرار بود در سه جلد به نگارش دربیاید و هر جلد از آن، دفاتری را شامل شود. تا کنون تنها دو دفتر از این مجموعه منتشر شده که کتاب پیش رو، دفتر سوم از جلد نخست با عنوان "از نوزایش تا انقلاب فرانسه 1500-1789" می باشد و خود این دفتر "نظام های نوآئین در اندیشه ی سیاسی" نام گرفته است. "جواد طباطبایی" در این دفتر از "تاریخ اندیشه سیاسی جدید در اروپا"، سیاست را در جایگاه دانشی مستقل از اخلاق دیانت مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. با وجود این که "جواد طباطبایی" در قسمت های مختلف کتاب "نظام های نوآئین در اندیشه ی سیاسی" جهت استحکام استدلال و سخن خویشتن به احکام دینی اشاره و استناد دارد اما آنچه بیشتر برای او حائز اهمیت است، مصلحت حکومتی است. به این طریق وی با دیدگاهی استوار بر پایه ی مصالح حکومتی، اذعان می دارد که "تاریخ اندیشه سیاسی جدید در اروپا" را من باب وظیفه و وابستگی فکری و تعلق خاطری که به خیر و خوبی عمومی مملکت دارد، به نگارش در آورده است. وی در این اثر ابتدا مفهوم نوآیین حاکمیت را بررسی می کند و سپس دولت و حاکمیت را از نظرگاه اندیشه ی سیاسی هابز زیر ذره بین قرار می دهد. فصول بعدی به نظر اسپینوزا نسبت به سیاست و دیانت، فلسفه ی سیاسی آزادی از دیدگاه جان لاک، فلسفه ی حقوق از نظرگاه منتسکیو و نظر روسو درباره ی وضع طبیعی، قرار داد اجتماعی، اراده ی عمومی و حاکمیت دموکراتیک پرداخته اند.