ین کتاب از دو بخش تشکیل شده است که بخش نخست آن به بررسی و تحقیق درباره زندگی، احوال و آثار شاعر پرداخته و در بخش دوم مجموعه اشعار گلمحمدی آمده است. در این مجموعه اشعار بر اساس قالبهای قصیده، غزل، دوبیتی، شعر نو و رباعی از هم تفکیک شدهاند. همچنین در کنار قالبهای ذکر شده بخشی به عنوان «قطعات و اشعار پراکنده» نیز وجود دارد. حسن گلمحمدی شاعری غزلسراست. غزلیاتی که با حفظ زمینههای عرفانی، عاشقانه و بیان احساسات درون وی به مسائل اجتماعی نیز توجه دارد. او آنچه را که در متن زندگی با مردم احساس میکند در قالب شعر بیان میکند. حرفهایی که ریشه در جریانهای روزانه زندگی دارند. گلمحمدی به زندگی از دریچه عشق و عرفان مینگرد و موفقیت انسان را در جستوجوی کمال هستی و رسیدن به معشوق ابدی میپندارد. سادهگویی هنری است که این شاعر در سرودههایش به آن توجه خاص دارد. کلام او ضمن آنکه به صناعت شعری آمیخته است، روان و سلیس بوده و از پیچیدگی و مغلقگویی به دور است. همچنین شعر او به دلیل مطالعات گسترده وی در ادبیات کهن از غنای ارزشمند شعر سنتی نیز برخوردار است.