امیر فخرالسادات سید رکن الدین حسین غوری هروی معروف به امیرحسینی یا حسینی سادات، از عارفان قرن هفتم و هشتم هجری قمری است. در تاریخ ادبیات فارسی، شهرت امیر حسینی مرهون شیخ محمود شبستری تبریزی، عارف بزرگ معاصر او و منظومه عرفانی گلشن راز و شرح های متعددی است که بر آن نگاشته شده است. اما از امیر حسینی آثار بسیاری به نظم و نثر باقی مانده است. از جمله این کتاب که در توحید و خداشناسی است و به روش عارفان و صوفیان نوشته شده و مشتمل بر بیست و هشت فصل است. این کتاب، نثری موزون و مسجع دارد و با اشعار دلنشین و داستان هایی از صوفیان بزرگ و عشق آنان به مبدا اول در هم آمیخته است. سراسر متن به زیور نظم آراسته شده و مزین و مرصع به آیات و احادیث است و.