پویایی فرهنگ به سیلان وجودی انسان برمی گردد. وجود انسان در معرض واردات گوناگون، حرکت دائمی را تجربه می کند. این سیلان در ساحت جمعی انسان ها، تضاعف پیدا کرده و فرهنگ را شناور می کند. فرهنگ بدون لحاظ صیروت و سیلان زندگی، تبدیل به اشکال و صورت هایی می شود که دلالت روشنی بر معانی فرهنگ نخواهد داشت. جرج زیمل این رویکرد را در اصالت پیدا کردن اشکال فرهنگی توضیح می دهد. او در تضاد فرهنگ مدرن دوگانه ای میان مفاهیم زندگی و شکل بیان می کند. زندگی آن جریان پویا و متحولی است که بلاوقفه در حال جنبیدن و حرکت است و در جریان این پویایی خلاق، اشکال فرهنگی مانند قوانین، آثار هنری، دین، علم، تکنولوژی را می آفریند.