«یک ماه در زندان»، ماجرای دستگیری داود علیبابایی نویسندهٔ کتاب است. علیبابایی بر اثر مشکلات مالیاش در انتشاراتی که صاحبش بود، دستگیر میشود و یک ماه را در حبس میگذراند و این کتاب ماجرای آن یک ماه و مشاهدات و تحلیلهای او از فضا و امکانات زندان است. او نظر خود را در پیشگفتار کتاب نوشته است که در ایران، سیاست بر همهچیز ارجحیت دارد؛ بنابراین سرمایهداران کشور حاضرند به سیاسیون و سیاستبازان مساعدت مالی و معنوی نمایند و به فرهنگیان، ناشران، نویسندگان و مترجمان اعتنایی نکنند. «بعضی میگویند بهعلت اینکه خیرین نتوانستند کمک بکنند، پول گاز را نتوانستند پرداخت کنند و گاز قطع شده است. کلا زندانها بهوسیلهٔ خیرین اداره میشود؛ بهخصوص در زندان اوین، اگر پولی از طرف خیرین نرسد، کارهای زندان اوین معلق میماند. فقط غذا شامل صبحانه، ناهار و شام از طرف دولت تأمین میشود ولی بقیهٔ مخارج را خیران تأمین میکنند. تمام وسایل برقی از یخچال گرفته تا کولر، تلویزیون و غیره را خیران تأمین میکنند. در کشور نفتخیز ایران این باید وضع زندانهایش باشد؟ آن هم با چه وضع افتضاحی. پس این همه درآمد نفتی به کجا میرود؟»