کتاب اتاق شماره 6، اثری نوشته ی آنتون چخوف است که اولین بار در سال 1892 انتشار یافت. مردی آرمان گرا به نام دکتر رابین، مسئول یک آسایشگاه روانی در حومه ی شهر است و بر گروهی از بیماران نظارت می کند؛ بیمارانی که انگار بازتابی از تمام انسان ها و به خصوص جامعه ی روسیه هستند. دکتر رابین که به دنبال یافتن پاسخ برای سوال هایی ژرف است، هم با کارکنان آسایشگاه و هم با بیماران وارد گفت و گو می شود و تلاش می کند تا به درکی بهتر از زندگی خود و تغییرات آن برسد. اما به تدریج مرز میان پزشک و بیمار محو و محوتر می شود. کتاب اتاق شماره 6 با بیان دغدغه های چخوف در رابطه با نگاه جامعه به بیماران روانی، داستانی تکان دهنده درباره ی معنای هستی بشر را به مخاطبین ارائه می کند.