درمانگری وظیفه خاص و نسبتا قابل توجه ای را در جامعه ما به انجام می رساند . وقتی خودروی ما دچار نقص میشود ، برای رفع نقص آن به مکانیک رجوع می کنیم . وقتی مشکل جسمانی داریم ، برای درمان خود را به پزشک میرسانیم و وقتی دچار مشکل رفتاری یا عاطفی می شویم جامعه روان درمان ها را معرفی می کند ، این افراد در درمان جنبه های درونی وجود به ما کمک می کنند . حدود ۱۰۰ سال گذشته روان شناسان بالینی و محققان چندین شیوه ارائه داده اند که بنیادی ترین آنها برای اکثر مراجعان حداقل بطور نسبی مفید می باشد . از این رو این کتاب پاسخی طولانی و مفصل به آن ترس و نگرانی است که باور دارد درمانگری تاب رویارویی با عوامل مشکل زا را ندارد و ممکن است توان کافی برای ایجاد تغییرات قابل توجه در زندگی های صدمه دیده و گرفتار را نداشته باشد . چالش درمانگر هولناک است اما در اغلب اوقات می تواند از عهده اش برآید . گفتگو در مورد مشکلات – به شیوه های مشخص و خاص – واقعا می تواند مفید باشد . لذا در این کتاب جهت گیری های مهم نظری و فنون درمانی مرتبط با آن ها معرفی می شوند . این جهت گیری های مبتنی بر نظریه ابزار کار درمانگر و گزینه های اصلی هستند که از میانشان روانشناسان ترفندهای مختلفی را برای مراجعان مختلف بر میگزینند .