جانسون در پیشگفتار کتاب ، تعریفی از هنر در عصر رنسانس ارائه می دهد که تاکید آن بر هنر نقاشی های محرابی و مجسمه سازی با ارائه ی تصاویری از آثار هنری مربوط به آن دوران است . در تمامی کتاب ، مفهوم هنر تنها مختص به نقاشی های محرابی ، پرسپکتیو و مجسمه سازی می باشد . جانسون همچنین در سه فصل نخست کتاب خود جنبه ی مذهبی هنر را که آثار بسیاری از هنرمندان را به خود اختصاص داده است مورد توجه قرار می دهد و از فصل چهار به بعد ، به مفهوم اومانیستی شدن هنر می پردازد . جانسون دو تلقی عمده از هنر را در عصر رنسانس در این کتاب به خوبی واکاوی می کند و نظر طرفداران هنر برای هنر ( پارناسین ها ) و طرفداران هنر برای امر دینی را به خوبی شرح می دهد . از دیگر مطالب برجسته ی مطرح شده در کتاب می توان به فصل 8 آن اشاره کرد که در آن جانسون به رابطه ی هنر رنسانسی و زندگی شهری در فلورانس اشاره می کند . این کتاب که چکیده ای از مفهوم هنر در عصر رنسانس است دارای اطلاعات کاربردی فراوانی برای علاقه مندان به مباحث تاریخ هنر می باشد