راجر اسکروتون برای اولین بار در کتاب مشهور خود به نام کتاب "فهم موسیقی" (از دریچه ی فلسفه و تفسیر) به این موضوع موسیقی میپردازد و این نظریه را در عمل به کار می برد و تعدادی از آهنگسازان و فرم های موسیقی را بررسی می کند. شیفتگی مداوم او به واگنر محتوای بسیار جالبی را ارائه می دهد، اما او همچنین ضربات نزدیک به مرگ را به اهداف مورد علاقه خود مانند پیر بولز و هوگی کارمایکل وارد می کند. کتاب با فصلی ویرانگر در موسیقی پاپ پایان می یابد که حاوی دیدگاه های بحث برانگیز تری است که خوانندگان از آن لذت خواهند برد. در زیربنای این کتاب یک بحث و اشتیاق ثابت برای تونالیته و ریتم وجود دارد. راجر ورنون اسکروتون، یک فیلسوف انگلیسی است که در زیبایی شناسی تخصص دارد. او بیش از سی کتاب نوشته است، از جمله هنر و تخیل (1974)، معنای محافظه کاری (1980)، میل جنسی (1986)، فیلسوف در ساحل دوور (1990)، زیبایی شناسی موسیقی (1997)، زیبایی (2009) ، چگونه درباره سیاره به طور جدی فکر کنیم: موردی برای محافظه کاری محیطی (2012)، کلیسای ما (2012) و چگونه محافظه کار باشیم (2014). اسکروتون همچنین چندین رمان و تعدادی کتاب درسی عمومی در زمینه فلسفه و فرهنگ نوشته و دو اپرا نیز نوشته است. اسکروتون از سال 1971 تا 1992 مدرس و استاد زیباییشناسی در کالج بیرکبک لندن بود. از سال 1992، او سمتهایی پاره وقت در دانشگاه بوستون، موسسه امریکن اینترپرایز در واشنگتن دی سی و دانشگاه سنت اندروز داشته است. در سال 1982 او به تأسیس مجله سیاسی محافظه کار سالزبری ریویو کمک کرد که به مدت 18 سال آن را ویرایش کرد و در سال 1987 کلاریج پرس را تأسیس کرد. اسکروتون عضو هیئت تحریریه مجله زیبایی شناسی بریتانیا و عضو ارشد این مجله است.