سینما بیشک پیچیدهترین و کاملترین فرم هنریست که دامنهی معناسازی و معناگریزیاش توان پیش رفتنی ابدی دارد. سینما که صدا (موسیقی، صدای طبیعت و اشیاء و .. )، متن و تصویر را به مدد عناصر و ابزارهای متنوع و منعطفش، از جمله میزانسن و مونتاژ، چنان کنار هم قرار داده و باهم ترکیب میکند که هر قاب، پلان و سکانس یک فیلم، میتواند به هزاران فرم گوناگون ثبت و ضبط شده و به سینما درآید! همین پیچیدگی و دورازدسترس بودن فهم فیلمها، نظریهی فیلم را در قامت شیوه و طریقتی برای نفوذ به دل فیلمها، تحلیل، تفسیر و شناختشان مطرح کرده است. کتاب «نظریهی فیلم: آفرینش گرامر سینمایی» معرفی و توصیف «فلیسیتی کلمن» پیرامون چیستی و چرایی نظریهی فیلم است و تلاش برای فهم این نکته که چهگونه این نوع خاص نوشتن دربارهی فیلمها توانسته به این پایه از اهمیت برسد که چون فرمی یکتا و بیرقیب، نسبت تازهای میان همهی اجزای فیلمها و کلیت سینما ایجاد کند. این کتاب نشان میدهد که نوشتار سینمایی بر پایهی نظریهی فیلم، چگونگی ساختهشدن فیلمها، مسئلهی تکنولوژی، ابزار تولید فیلمها، عناصر سینما و سازندگان و تماشگران را دربرمیگیرد و بههمین دلیل اینچنین در کمال است.