استعارهها برای زبان و شناخت اساسیتر ازآنچه که تصور میشد هستند. ما بهطور مداوم با یکدیگر و با پیرامونمان به شیوهای که تا حد زیادی تحت تأثیر استفاده از استعارهها قرار دارد مرتبط میشویم. ما «بر مبنای» این استعارهها «زندگی» کرده و آنها بر اعمالمان حاکماند. زبانشناسی جدید دانش بسیار زیادی را در مورد ساختار و مکانیزم این پدیده در بردارد و ما از تحلیلهای آنها چیزهای بسیار زیادی میتوانیم یاد بگیریم. اینیک حیطة بسیار مولد و رو به رشد پژوهشهای میانرشتهای میباشد که در آن زبانشناسی و علوم شناختی نقش اساسی دارند. استعارهها نه تنها برای ابراز ایدههای پیچیده در زبان ضروری بوده، بلکه ابزارهای درمانی بسیار موثر و متنوعی نیز هستند. در همۀ انواع رواندرمانیها، استعاره میتواند به مراجعان در کسب آگاهی از چالشهای منحصر به فردشان کمک کند. استعارهها اغلب الهامبخش بوده و انگیزة مورد نیاز برای اعمال تغییرات مثبت را فراهم میآورند. بنابراین، چگونه میتوان از قدرت استعارهها در کار بالینی استفاده کرد؟ از نحوة کار استعارهها در درمان روانشناسی چه میدانیم؟ آیا هیچ توصیۀ مبتنی بر پایة علمی همانند اینکه چطور چنین کاری باید انجام شود وجود دارد؟ این کتاب پاسخهای خوبی را برای این سوالات فراهم میکند.