دو نمایشنامه این کتاب با همه تفاوت هایشان در یک چیز با هم مشترکند؛ و آن عبور از اشکال رایج درام نویسی برای رسیدن به شگردهای غیرمتداول است. "دعوت به مراسم اسیدپاشی بسیار مدیون دو اثر است: "در مضاز توتون" آنتوان چخوف و "گزارش به آکادمی"ف رانتس کافکا. اولی یک نمایشنامه است و دومی یک داستان کوتاه. آثاری که از فرط تازگی و بدعت زمان را پشت سر گذاشته اند و همواره درس هایی برای آموختن دارند. "آدامسخوانی" نیز اساسا" به نیت یک اجرانگاری یا پرفورمنس نوشته، تمرین و اجرا شد. تلفیقی ساده از نقاشی های فرح سلطانی، متنی اپیزود یک و ترانه های ایرانی و خارجی. برای همین نخستین بار در یک نگارخانه اجرا شد و بار دوم با تغییراتی در یک تماشاخانه.