کتاب "ذن و فرهنگ ژاپنی" یکی از آثار برجسته قرن بیستم در مورد ذن و منبعی ارزشمند برای کسانی است که مایل به درک مفاهیم آن در زمینه زندگی و هنر ژاپنی هستند. دایستس سوزوکی با زبانی ساده و اغلب شاعرانه، برداشت خود از ذن و تکامل تاریخی آن را توصیف می کند. او ذن را به فلسفه سامورایی ها متصل می کند و رابطه بین ذن و شمشیرزنی، هایکو، مراسم چای و عشق ژاپنی به طبیعت را به شکلی ظریف به تصویر می کشد. کار متفکرانه سوزوکی با حکایات، شعر، و تصاویری که صفحات ابریشمی، خوشنویسی و نمونههایی از معماری را نشان میدهد، تقویت میشود. از زمان انتشار اولیه این کتاب "ذن و فرهنگ ژاپنی" در سال 1938، این اثر مهم نقش مهمی در شکلدهی مفاهیم تأثیر ذن بر هنرهای سنتی ژاپن داشته است. مقدمه ریچارد جافه نسل جدیدی از خوانندگان را با زندگی و حرفه سوزوکی در ژاپن و آمریکا آشنا می کند. او در مورد چگونگی استقبال از ذن و فرهنگ ژاپنی در اولین انتشار آن بحث می کند و کتاب را در پرتو انتقادات معاصر، به ویژه توسط محققان بودیسم ژاپنی تحلیل می کند.