فونتامارا Fontamara

فونتامارا رمانی از نویسنده ی ایتالیایی اینیاتسیو سیلونه است که در زمان پناهندگی اش از پلیس فاشیست در داووس سوئیس در سال 1933 نوشته شده است. این رمان که اولین رمان سیلونه است و مشهورترین اثر وی محسوب می شود. با استقبال جهانی روبرو شد و بیش از یک میلیون و نیم نسخه به بیست و هفت زبان فروخت. فونتامارا یک روستای کوچک و خیالی در مارسیکا در منطقه آبروزو است. مردم فونتامارا فقیر هستند و روستا آنقدر دور است که شهروندان از وقایع عمده اجتماعی مانند ظهور فاشیسم بی اطلاع هستند. یک شکاف عظیم بین دهقانان که اهالی فونتامارا هستند و کسانی که در شهر زندگی می کنند وجود دارد. آنها برای زنده ماندن روی زمین کار می کنند ، به عنوان ابزاری برای پیشرفت اقتصادی به مهاجرت روی می آورد و از وقایع خارج از شهر خود بی اطلاع هستند. آنها از بقیه ایتالیا جدا شده اند و از مدرنیته و فناوری جدید هیچ ندارند و مدام مورد سواستفاده قرار می گیرند. سیلونه در کتاب فونتامارا رنجهای دهقانانی را توصیف می کند که هنوز تحت فئودالیسم زندگی می کنند و تحت رژیم جدید فاشیستی موسولینی بار سختی بیشتری می کشند. داستان آن با شوخ طبعی و تعلیق بیان شده است و به مضامینی چون سیاست و دین ، انقلاب و عرفان می پردازد. تلاش های مردم برای رهایی از چنگال این حکومت فاشیستی بسیار زیبا و خواندنی به تصویر کشیده شده است. فونتامارا توسط منوچهر آتشی ترجمه شده و انتشارات علمی فرهنگی آن را منتشر کرده است.