رفتارهای سازمانی مشخص میکنند یک سازمان چگونه اداره شود و آینده خود را در چه وضعیتی قرار دهد. این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا در هستهی اصلی هر سازمان، منابع انسانی قرار دارد که نوع رفتار و عملکردهای آنان سطح کیفیت و پیشرفت یک سازمان را تعیین میکند. رفتارها گاهی ارادی و گاهی غیرارادی هستند. کارکنان یک سازمان اغلب اوقات از چیزهایی که میخواهند آگاه نیستند. به همین دلیل بیشتر رفتار آنان تحت تأثیر نیازها و یا انگیزههایشان در ناخوادآگاه قرار میگیرد. در واقع، هر رفتاری از سلسلهای فعالیتها مانند قدم زدن، صحبت کردن، خوردن، خوابیدن، کار کردن و... تشکیل شده است. گاهی اوقات در یک زمان چند فعالیت مانند صحبت کردن، قدم زدن و رانندگی کردن را با هم انجام میدهیم و یا گاهی اوقات انجام یک کار را الویت قرار خواهیم داد؛ زیرا برای انجام آن فعالیت انگیزهی بیشتری داریم. بنابراین مدیران باید بدانند کدام انگیزهها و یا نیازهای کارکنان در زمان خاصی الویت دارند.