کتاب اردوگاه اطفال در ادامه کتاب آن بیست و سه نفر به رشته تحریر درآمده است. احمد یوسف زاده در این اثر به تقابل اسرای جوان با اسرای جاسوس و خائنی که به دلایل مختلف با رژیم بعث همکاری می کردند، پرداخته است. این اثر روایت دو سال خاطره از اتفاقات تلخ و شیرین و حماسه های باورناپذیر است که آفرینندگان آن نه ارتشی های سرد و گرم چشیده بودند و نه پاسدارهای جان بر کف، بلکه اسیران نوخاسته ای بودند که حزب بعث از اردوگاه های اسرا انتخاب و به آن بیست و سه نفر ملحق کرد تا برنامه تبلیغ علیه ایران را با حربه "کودکان جنگ" ادامه بدهد. کتاب اردوگاه اطفال دقیقا در نقطه ای آغاز می شود که کتاب «آن بیست و سه نفر» به پایان رسید و روایتگر سال های ۶۲ و ۶۳ در اردوگاه بین القفسین است که بعدها به دلیل جمع آوری حدود ۴۰۰ نوجوانان در آن با عنوان اردوگاه اطفال معروف شد.