مردمسالاری به نوعی از حکومت گفته میشود که از ارادهی جمعی همهی مردم نشات گرفته باشد و همهی مردم به دور از هرگونه نفوذ ناشی از امتیازات طبقاتی و اقتصادی در زمینهی قوانین کشوری و توزیع عادلانهی قدرت و سرمایههای عمومی به صورت مساوی سهیم باشند. البته چون آحاد ملت در یک موضوع خاص، اتفاق نظر ندارند، در حکومت مردمسالاری بر اساس نظر اکثریت مردم عمل میشود. کتاب حاضر حاوی 10 مقاله از مولف با موضوع مردمسالاری، دینسالاری و مولفههای هریک در ایران است که در طول سالهای 1384 و 1385 نگاشته شده است. عناوین مقالات عبارتاند از: "موانع مردمسالاری در ایران"، "دموکراسی متدینان یا مردمسالاری دینی"، "قرائت مشترک آقایان مصباح یزدی و محسن کدیور از فلسفهی امام خمینی (ره)"، "حاکمینی یکپارچه با مشروعیتی دوگانه"، "ضرورت ورود غیر مجتهدان به مجلس خبرگان"، "ایدئولوژی و حکومت از دیدگاه دکتر شریعتی"، "لزوم تحولآفرین بودن عزاداریهای مذهبی"، "مشروطیت چرا و چگونه به وجود آمد و به چه علت ناکام ماند؟"، "عبرتهای انتخابات ریاستجمهوری برای اصلاحطلبان" و "ضرورت حل بحران هستهای از طریق راهکارهای سیاسی".