از اواسط عصر قاجار، به ویژه در دورة ناصرالدین شاه «لاله زار» مرکز گردشگری، تفریح و کانون رفت و آمد روشنفکرهای ایران شد و در کنار آن تاسیسات فرهنگی و هنری چون تئاترها، سینماها، هتلها، رستورانها، کافه ها و مراکز شادی و سرور ایجاد شد. نویسنده در کتاب حاضر، ضمن بررسی تاریخچة احداث و پیدایش خیابان لاله زار، به بحث دربارة محله های قدیمی تهران میپردازد. همچنین به فرهنگ، آداب و رسوم، پوشاک کوچه ها، مشاغل، برخی از شخصیتها و حوادث در تهران قدیم اشاره میکند. لاله زار در این کتاب نماد و سمبل نوگرایی و تجدد و روشنفکری درجامعة ایرانی است. برخی از عنوانهای مطالب کتاب عبارت اند از: نقشة تهران قدیم؛ محلة عودلاجان؛ محلة چالمیران؛ بازار؛ سنگلج؛ نقشه برداری از شهر دارالخلافة ناصری؛ عدد نفوس محلات شهر؛ توزیع اجاره نشینی در محلات شهر تهران؛ تعداد خانه های شهر تهران؛ شعبان جعفری؛ نقش قهوه چی در جامعة آن روز؛ و دروازه های تهران.