موسیقی، یکی از هنرهای بحثبرانگیز در تمام قرون و اعصار بوده است. سازهای مختلف و صدای زیبایی که از کنارهم چیدن نتها به دست میآید، نتیجه این هنر زیبا و درخشان است اما موسیقی همیشه موافقان و مخالفانی هم داشته است. امروزه موسیقی به عنوان یک علم شناخته میشود اما در گذشتهای که مقامش در حد هنر یا حتی کمتر از آن بود، با آن چگونه برخورد میشد؟ آیا هنرمندانی که ساز مینواختند و برای تحقیرشان از واژه مطرب استفاده میشد، موفق شدند در این دیدگاهها تاثیرگذار باشند یا نه؟ دیدگاه فقها، عارفان و فیلسوفان درباره موسیقی چطور بوده است؟ عرفان که موسیقی را یکی از پایههای وجد میداند و موثر در بروز احوالات عرفانی و روحانی با این هنر چطور برخورد میکرده؟ فیلسوفان که جهان در نتیجه پیدایش یک موسیقی میدانند، چه نظری داشتند؟ اکبر ایرانی در کتاب دیدگاه پنجم به تمام این سوالات پاسخ داده است. این کتابی تلاشی است برای بررسی مبانی موسیقی از دیدگاههای فقهی، عرفانی، فلسفی و علمی.