آلبوم موسیقی شائری در بلوچستان Sha’eri in Baluchestan

گردآوری، پژوهش و نگارش متن: فوزیه مجد جان‌محمد ملّازهی، درمحمد استادی، غلام قادر ملّازهی، محمد انگارو، لعل‌بخش پیک، غلام حیدر بلوچ، بهرام سورزهی و دیگران درباره‌ی این اثر، به قلم فوزیه مجد می‌خوانیم:«شاعری بلوچی سبکی است که بسیار در خور توجه و ارزنده است و ویژگی‌های یک مکتب مشخصی را رائه می‌دهد و مجری شاعر نام دارد. شاعر مانند بخشی‌های شمال خراسان و عاشق‌های آذربایجان، موسیقیدان‌ حرفه‌ای ‌است و موسیقی اصیل یا کلاسیک آن مناطق را ارائه می‌دهد. در مکتب بخشی‌ها و عاشق‌ها، جنبه‌ی ادبی، آمیخته با برخی از مسائل تاریخی و اجتماعی، بیشترین نقش را دارد، ولی، در مکتب شاعری، بیشتر رویکردی تاریخی و سلحشوری شکل گرفته و به قول شادروان لعل‌بخش پیک، شاعر چابهار، موسیقی سردارها است، نبرد میان شخصیت‌هائی که ظاهرا واقعی‌اند و در تاریخی نه‌چندان دور، زیسته‌اند. شاعری سخنورانه و دراماتیک است. اجرای یک داستان به سبک شاعری، روایت گفتاری جداگانه ندارد و روایت با آواز است، که گاهی با استفاده از یک نت ویژه صورت می‌گیرد، یا بر محور نت‌های اشل مورد استفاده، در جریان دارد، و از این بابت نیز با سبک بخشی‌های شمال خراسان تفاوت دارد. بخشی‌ها بطور متداول، داستان را با گفتار شرح می‌دهند، و بخش‌های منظوم آوازی‌اند و ملودی مشخص دارند. محتوای داستان‌های منظومه‌های شمال خراسان، بیشتر، با عشق و علاقه‌ی دو دلداده شکل میگیرد و ماجراهائی که پیش می‌آید و آن دو را از هم جدا می‌کند یا پیوند می‌دهد، ولی، بیشتر داستان‌های شاعری، بطورکلی، حکایت نبرد و انتقام‌جوئی میان دو شخص یا دو قبیله است. نکته‌ی درخور توجه، چگونگی اجرا است که هرچند حکایت، به قول شاعرها، جنگی است و سلحشورانه، ولی، موسیقی، در مواردی بسیار، با ظرافت ویژه‌ای بیان می‌شود.»