این کتاب شرحی از یک فلسفه آموزشی اصیل را ارائه می دهد که توسط یکی از برجسته ترین فیلسوفان اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، روی باسکار، توسعه یافته است. اگرچه او توجه خود را به موضوعات گستردهتری نسبت به آموزش معطوف کرد، اما فلسفه او پیامدهایی برای روشی دارد که ما میتوانیم بفهمیم جهان چگونه ساختار یافته است و به نوبه خود چگونه میتوانیم آن را به گونهای تغییر دهیم که میل به ترتیب بهتری از منابع برای رفاه انسان باشد. بنابراین، هم یک نظریه ذهن و جهان است و هم نظریه ای از آموزش. فلسفه روی باسکار به موارد مهم زیر نظر دارد: نیت گرایی، ظرفیت عاملیت، مادی گرایی، امکان توصیف و تغییر جهان، پیشرفت، آموزش و سیر زندگی، ذات گرایی و طبیعت انسانی، آموزش، دانش و رشد دانش، شکل گیری. خود، اهداف و مقاصد درسی، بودن با افراد دیگر، خود در فرآیند یادگیری، رابطه بین خود (یا عاملیت) و محیط، قشربندی، ظهور، بازنمایی و حالتها، ساختارها و مکانیسمهای مختلف آن، دیالکتیک. و انتقاد پذیری