صحبت و تحقیق درباره «هنر» و «هنرها» پایانی ندارد. این کتاب تعدادی از سوالات مربوط به هنر را بررسی می کند (که به طور کلی شامل همه هنرها می شود). برخی از این پرسش ها از فلسفه سرچشمه می گیرد. مثالها عبارتند از: چه چیزی چیزی را هنری می کند؟ آیا هر چیزی می تواند هنر باشد؟ آیا ما احساسات «واقعی» را از هنر تجربه می کنیم؟ چرا وقتی از این احساسات در زندگی واقعی خودداری می کنیم، به دنبال غم و اندوه و ترس از هنر می گردیم و حتی از آن لذت می بریم؟ چگونه تصمیم بگیریم که هنر خوب چیست؟ آیا قضاوت های زیبایی شناختی ارزش حقیقت عینی دارند؟ چرا ما تقلبی ها را بی ارزش می کنیم حتی اگر -- در واقع، حتی متخصصان --- نتوانند آنها را از اصل تشخیص دهیم؟ آیا داستان همدلی و درک ما از دیگران را افزایش می دهد؟ آیا هنر درمانی است؟ برخی دیگر سوالات «عقل سلیم» هستند که افراد غیرعادی در مورد آنها متعجب هستند. مثالها عبارتند از: • آیا یادگیری موسیقی ضریب هوشی کودک را بالا می برد؟ آیا هنر مدرن چیزی است که فرزندم می تواند انجام دهد؟ • آیا استعداد امری طبیعی است یا پرورشی؟ این کتاب پازلهای مربوط به هنرها را در هر کجا که منشا آنها باشد بررسی میکند - تا زمانی که تحقیقات تجربی با استفاده از روشهای علوم اجتماعی (مصاحبه، آزمایش، جمعآوری دادهها، تجزیه و تحلیل آماری) وجود داشته باشد که بتواند این سوالها را روشن کند. تحقیق مورد بررسی نشان میدهد که مردم عادی چگونه در مورد این سوالات فکر میکنند، و چرا به این روش فکر میکنند - تحقیقی که به آن زیباییشناسی شهودی میگویند. این کتاب نشان میدهد که چگونه تحقیقات روانشناختی در مورد هنر، روشنگری کرده و اغلب پاسخهای شگفتانگیزی برای چنین پرسشهایی ارائه کرده است.