دیزاین و انسانشناسی، در نگاه نخست، دو قلمرو بسیار متفاوت به حساب میآیند. دیزاین +انسانشناسی این تصور را تغییر میدهد و با ارائۀ روایتی از میدان انسانشناسی دیزاین، که طی دهههای اخیر پیوسته در حال بالندگی بوده است، نحوۀ تلاقی و درآمیزی این دو رشتۀ متمایز را با یکدیگر نشان میدهد. نویسنده میکوشد نیروها و شرایط فراگیری را که به پیدایش انسانشناسی دیزاین یاری رساندهاند شناسایی کند و هر یک از این رشتهها را به نحوی روایت میکند که لحظۀ پیوند و ضرورت همگراییشان با یکدیگر در عرصههای تجاری، اجتماعی و سازمانی روشن شود. در راه این همگرایی، هر یک از این رشتهها دربارۀ حدود و امکانهای نظری و عملیشان دست به بازاندیشی زدهاند. این کتاب به نوآوریها و زمینهمندسازیهایی میپردازد که چنین درآمیزی و پیوندی را میان انسانشناسی و دیزاین تسهیل میکنند. کوشش نویسنده در نهایت فراهم آوردن امکانی برای رسمیتبخشی به حوزۀ نحیف انسانشناسی دیزاین است. او خوشبین است که این حوزه در سالهای آینده هر چه بیشتر ضرورت و اهمیت خواهد یافت.