کتاب تجربه گرایی و سوبژکتیویته، اثری نوشته ی ژیل دلوز است که اولین بار در سال 1977 منتشر شد. دلوز در این اثر ارزشمند به تحلیل و بررسی نقدهای رادیکال دیوید هیوم می پردازد تا تعریفی جدید از فرهنگ، جامعه و همچنین سوبژکتیویته ارائه نماید. دلوز توضیح می دهد که در نظر هیوم، ذهن به خودی خود وجود ندارد بلکه مجموعه ای از تفکراتی است که با واژه ی «تخیل» به آن ها اشاره می کنیم. تخیل، بدون پیوستگی و یکپارچگی کار می کند و قوه ای است که طبق قواعدی مشخص عمل می نماید. این قواعد، گونه ای از یکپارچگی را برای تخیل به وجود می آورند؛ در واقع، این قواعد، سیستمی برای افکار پدید می آورند به این منظور که این تفکرات بتوانند روابط مختص به خود را بیابند و پس از آن، به دانش تبدیل شوند.