کتاب «دوره ای در معجزات» کتابی است که در سال 1976 توسط هلن شومن منتشر شد. فرض اساسی این است که بزرگترین «معجزه» عمل به دست آوردن یک «آگاهی کامل از حضور عشق» در زندگی یک فرد است. شومن گفت که این کتاب، کلمه به کلمه، از طریق فرآیند "دیکته درونی" از عیسی مسیح به او دیکته شده است. در نظر گرفته میشود که این کتاب از نوشتههای جنبش عصر جدید به عاریت گرفته شده باشد. در طول دهه 1980، فروش سالانه کتاب هر سال به طور پیوسته افزایش یافت. با این حال، بزرگترین رشد در فروش در سال 1992 پس از بحث ماریان ویلیامسون در مورد کتاب در نمایش اپرا وینفری رخ داد. با بیش از دو میلیون جلد فروش. دوره ای در معجزات به عنوان یک سرمایه گذاری مشترک بین شومن و ویلیام ("بیل") تتفورد نوشته شد. در سال 1958، شومن کار حرفه ای خود را در مرکز پزشکی کلمبیا-پرسبیتریان در شهر نیویورک به عنوان همکار تحقیقاتی تتفورد آغاز کرد. در سال 1965، در زمانی که جلسات اداری هفتگی آنها چنان بحث برانگیز شده بود که هر دو از آنها می ترسیدند، تتفورد به شومن پیشنهاد کرد که "[حتما] راه دیگری وجود دارد". شومن معتقد بود که این تعامل بهعنوان یک محرک عمل میکند و باعث ایجاد یک سری تجربیات درونی میشود که توسط او بهعنوان رویا و تصویرسازی قویتر درک میشد، همراه با یک «صدای درونی» که او آن را عیسی میدانست .