نژادنامهی پادشاهان ایرانینژاد و سلطنت ایشان پس از ظهور دین اسلام رسالهای است به نظم و نثر در تبارشناسی شاهان ایرانی که به سلاطین ساسانینسب میرسیدهاند. این کتاب را رضاقلیخان هدایت در یک مقدمه، هجده طبقه و یک خاتمه تنظیم کردهاست. او هدف از تألیف این رساله را درخواست دوستی میداند که از او میخواهد اگر از نژاد بزرگان و تخمهی شاهان ایران، مردانی به بزرگی رسیدهاند و خداوند کیایی و سترگی شدهاند، در کتابی فراهمشان آورد و لختی از نهاد و نژادشان بازگوید. این کتاب نتیجهی پژوهشهای دودمانشناسی امیرالشعرای هدایت، یکی از مورخان نامدار عصر قاجار است و از نخستین کتابهای تبارپژوهی و نسلشناسی بهشمار میآید.