طراحی گمانی می خواهد به طراحان این نکته را یادآوری کند که نقش گمانزنانه آنان در گذشته، حال و آینده بهدقت زیر ذرهبین آیندگان و منتقدان خواهد بود و اینکه طراحان در روند تولیدات و محصولات حاصل از عملکرد آنان و بخش تولید و مصرف تا چه میزان هوشمندانه و عاقبتاندیشانه رفتار کردهاند. این رابطه ساختاری میان دیزاین و مدرنیسم تولیدی و خدماتی است که چنین الزاماتی را پیش روی ما قرار میدهد. رابطهای که به مفهوم دقیق کلمه رابطه علت و معلولی است و نه رابطه تابع و متبوعی. یعنی بخش بسیار مهمی از آنچه که به عنوان فناوری و محصولات آن، چنانچه تمامی ابعاد زندگی انسان را مورد تاثیر قرار داده حاصل رفتارهای طراحان است، اعم از نتایج خوب یا بد آن. مفهوم گمان و گمانی بودن طراحی از این زاویه اهمیت پیدا کرده و میکند.