علامه طباطبایی نخستین بار نظریه ادراکات اعتباری را در رساله الاعتباریات ارائه کرده است. وی در مقدمه این رساله، اظهار می دارد که این نظریه قبل از او طرح نشده و هیچ یک از اندیشمندان آن را بیان نکرده اند. از این رو به نظر می رسد این نظریه حاصل تأملات شخصی علامه طباطبایی است؛ تأملات او در خود و درون نگری و درون کاوی های شخصی به اضافه تأمل در احوال آدمیان و کودکان و زندگی ها و اجتماعات ساده و ابتدایی و یا حتی تأمل در احوال حیوانات و جانوران و گاه جمادات و نباتات. نمونه این همه را می توان هم در رساله الاعتباریات و هم در مقاله ادراکات اعتباری به روشنی مشاهده کرد. برخی گزارش ها از حالات علامه طباطبایی هم حاکی از این است که او بیشتر اهل تأمل و تفکر بوده است تا مراجعه به آثار دیگران.