مردم همیشه با سرهایشان در ستاره ها مجذوب این نقاط کوچک نورانی بوده اند که هر غروب در آسمان می بینیم. در حقیقت، اینها ستاره های بزرگی هستند که 100 برابر بزرگتر از خورشید هستند. نور آنها گاهی زمان زیادی طول می کشد تا به ما برسد! به طوری که وقتی بالاخره نور آنها بر ما ظاهر شد، ممکن است دیگر وجود نداشته باشند! اما اخترشناسان به دور از دلسردی از بیکران بودن جهان و انبوه ستارگان موجود، دائما به دنبال راههای جدیدی برای رصد آنها هستند. و سپس با انفجار، ستارگان گازهایی را که سحابی های جدید را تشکیل می دهند، دفع می کنند. جایی که ستاره های جدید متولد خواهند شد... هیچ چیز از دست نمی رود، همه چیز دگرگون می شود!