کتاب «نازک دل» مجموعه ای از داستان های کوتاه نوشته «فئوردور داستایفسکی» است که اولین بار در سال 1848 منتشر شد. داستان «نازک دل» یکی از نخستین داستان های کوتاه «داستایفسکی» است و بر ماجرای تراژیک مردی جوان، پرشور اما ساده لوح به نام «واسیا شومکوف» تمرکز می کند. در آغاز داستان، «واسیا» به بهترین دوستش، «آرکادی»، اطلاع می دهد به تازگی با زنی نامزد کرده که به شکلی مخفیانه با او وقت می گذرانده—چرا که می ترسیده رابطه اش دچار بداقبالی شود. اما در کنایه ای بی رحمانه از سوی سرنوشت، ترس «واسیا» نسبت به از دست دادن خوشحالی اش باعث می شود او با بداقبالی بسیار بزرگتری مواجه شود. «آرکادی» حالا با عجله در تلاش است تا دوستش را بیابد و نجات دهد. این داستاه کوتاه، ترکیبی از کنایه و تراژدی را به تصویر می کشد که بعدها به یکی از مشخصه های برجسته در آثار متأخر «داستایفسکی» تبدیل شد.