این کتاب در دو بخش تدوین شده است. بخش اول به یادبود ایوب در جهان کافکا می پردازد و بخش دوم به آثاری از کافکا اختصاص دارد که جمادی آن ها را گزینش و ترجمه کرده است. در توضیح پشت جلد کتاب آمده است: «دبلیو. اچ. اودن می گوید: "اگر قرار باشد از نویسنده ای نام ببریم که نسبت به زمانه ی ما همان نقشی را داشته باشد که دانته، شکسپیر و گوته در عهد خود داشتند، کافکا نخستین کسی است که بدین لحاظ در خور تأمل است." اما نویسنده ی این کتاب بر آن است که جهان آفریده ی کافکا که از سرچشمه ی کشمکش های درونی خود او زاده می شود، نه تنها آینه ی تمام نمای بحران ایمان و غروب حقیقت در عصر ماست بلکه هم چون زندگی دردآلود و بلازده ی آفریننده اش صحنه ی زنده و مجسم ژرف ترین و کهن ترین پارادوکس های زندگی بنی آدم در آوردگاهی نابرابر با راز هستی است. و بدین سان مضامین آثار کافکا همزاد آدم است، که هبوط او از باغ عدن کهن ترین حسب و حال این ماجراست زیرا او نخستین انسان، نخستین پیامبر و نخستین طاغی بود که به قول خود کافکا ماجرایش همواره در ما تکرار می شود. اما جهان کافکا که جان مایه ی آن پیکار ناگزیر آدمی با سرنوشت مقدر اوست با هیچ اثری بیش از درام کهن ایوب هم داستان نیست، جز آن که در آن دیگر از ظهور یهوه و امید رحمت او اثری نیست. گویی یک فریاد است که پس از دو هزاره از گلوی دیگری در آسمان تهی طنین انداز می شود.»