در چند دهه گذشته و به ویژه پس از پایان جنگ ویتنام ارتش آمریکا جای پای محکمی برای خود در ساختارهای فرهنگی این کشور دست و پا کرده است. هم اکنون یک ائتلاف واقعی میان هالیوود، پنتاگون، بازیهای ویدئویی جنگی و صنعت اسلحهسازی به وجود آمده است. این چهار ضلع تشکیلدهنده این ائتلاف برای یکدیگر سودآوری قابل توجهی دارند و از یکدیگر حمایت ایدئولوژیکی به عمل میآورند. در این میان، هیچ یک از ژانرهای سینمایی دیگر به اندازه ژانر فیلمهای جنگی نمیتواند تضادهای موجود در جامعه آمریکا از جمله انگارههایی همچون طبقه اجتماعی، سیاست، ایدئولوژی اجتماعی و اقتصادی را تبیین کند. نویسندگان این کتاب تلاش کردهاند تا در این اثر خود به وجود ارتباطهای مالی گسترده پنتاگون با شرکتهای تولیدکننده بازیهای جنگی اشاره کنند؛ به عنوان نمونه آنها به این موضوع اشاره میکنند که پنتاگون سال ۲۰۱۰ قراردادهایی را با شرکتهای تولیدکننده بازیهای ویدئویی امضا کرد تا از این راه نسلی از بازیکنندگان را جذب ارتش کنند و یا پس از حوادث ۱۱ سپتامبر، سازندگان بازیهایی همچون فراخوان خدمت و مدال افتخار تلاش میکنند تا عملیاتهای نیروهای ویژه آمریکا را در سرتا سر جهان به تصویر بکشند.