کتاب حاضر به بازخوانی اندیشه سیاسی مسلمانان از قرن نوزدهم تاکنون می پردازد. نویسنده دو مرحله زمانی را از هم تفکیک میکند: مرحله اصلاحگرایی و مرحلةه احیاگرایی. ایده حاکم بر مرحله نخست، ایده ترقی یا پیشرفت به سبک اروپاییاش بود و ایده حاکم بر مرحله دوم مسئله هویت است که هنوز هم محوری است. دشواره حاکم بر مرحله نخست چگونگی رهایی از رکود و جمود و دست یافتن به نوزایی با هدف رقابت با غرب یا مقاومت در برابر استعمار و امپریالیسم غرب است. در مرحله دوم بازگشت هویت و ستیز با تهاجم فرهنگی غرب مسئله محوری است. سیر تحول گفتمان اسلامی از اصلاحگرایی تا بنیادگرایی و عناصر اصلی این دو گفتمان از شورا تا خلافت، مقاصد شریعت، مسئله زن، غربگرایی، غربستیزی و جهانیشدن از محورهای اصلی مقالات این کتاب است.