این کتاب میکوشد شش نوع اصلی و کلیدی بیمههایی را که بیشتر خانوادهها میتوانند از آن استفاده کنند را شرح داده و اصطلاحات کلیدی پیرامون آن را توضیح دهد. در بخشی از مقدمه کتاب میخوانیم: وقتی پای سخن اشخاص ناراضی از شرکتهای بیمه مینشینیم معلوم میشود که این نارضایتی بیشتر، به دلیل بیاطلاعی آنها از چگونگی رابطه خود با شرکت بیمه و حقوق و تعهدات طرفین است. اما آیا میتوان گفت که عامل این ناآگاهی، قصور بیمهگر در اطلاعرسانی به بیمهگذار است؟! ظاهرا، بیمهگر بیتقصیر است زیرا او برای این که رابطه طرفین حد و مرز روشنی داشته باشد و در حد تعهد شفاهی و غیرمستند هر طرف درباره تعهدات خود نماند، یک قرارداد کتبی، یعنی قرارداد بیمه، را تنظیم و آماده مبادله کرده است. در این قرارداد چگونگی رابطه طرفین در تمام مدت بیمه شرح داده شده است. علاوه بر این، بیمهگر با اخذ تعهد رسمی و کتبی از بیمهگذار، مبنی بر پایبندی به تعهداتش، یک نسخه از قرارداد بیمه یا بیمهنامه را به او تحویل داده است. پس، در نگاه اول، قصور از بیمهگذار است که بدون خواندن مندرجات قرارداد بیمه، انتظارات نامعقول و نشدنی از بیمهگر دارد. اما تمام واقعیت این نیست. قرارداد بیمه، مانند هر قرارداد تجاری مکتوب دیگر، باید حقوق و تعهدات طرفین معامله را به روشنی بیان کند. اما در عمل، به دلایلی مانند ویژگیهای خدمت بیمه، ماهیت فنی و دشواری یافته است. با وجود گذشت بیش از ۷۰ سال از فعالیت بیمهگران ایرانی، بیمهنامهها کمابیش همان سختی زبان متون اولیه را دارد. این کتاب کوشیده است این اصطلاحات فنی و دشوار را برای عموم مردم به زبان ساده بازگو کند.