همه والدین دغدغه رفتار فرزند بزرگ تر با فرزندان کوچک تر را دارند. کودکان بزرگ تر، ورود نوزاد جدید را گاهی با آغوش باز پذیرا میشوند و گاه با جبههگیری واکنش نشان میدهند. رفتار کودک بزرگتر، بیشتر به سن و میزان تکامل عقلی او بستگی دارد. آمادهسازی کودک، به او کمک میکند تا از سردرگمی رهایی یابد، البته گاه احساس حسادت کماکان باقی می ماند. تشویق کودک به کمک کردن در امور مربوط به نوزاد، احساس بزرگ بودن را در او ایجاد میکند و نیز این باور را به وی می دهد که او هم عضو فعالی از خانواده است. این گونه رفتارها و مشکلات درگیری ذهنی والدین را به وجود می آورد. برای رهایی از این مشکلات و آشنا شدن کودکان با شرایط جدید کتاب هایی وجود دارد. از جمله این کتاب ها برای کودکان، داستان بازی با بچه ها اثر کاترین والترز است. در این کتاب خرس کوچولویی درصدد بازی با خواهر و برادر کوچک خودش است. اما راه و روش آن را نمی داند. مادر او را راهنمایی می کند اما هر بار خرس کوچولو کاری که به ذهنش می رسد را انجام می دهد که غلط است مادر با مهربانی جلوی او را می گیرد و راهکاری تازه تر به او می دهد تا این که خرس کوچولو… وقتی مخاطب که کودکان گروه سنی ب هستند این داستان را بخوانند متوجه خواهند شد که نیاز آن ها با خواهر و برادر کوچکترشان چقدر متفاوت است و اگر والدین مراقبت بیشتری نسبت به کوچکترها دارند بدان معنا نیست که فرزند بزرگتر را دوست ندارند. آن ها می توانند با توجه به حرف والدین ارتباط بهتری با خواهر و برادرشان پیدا کنند و با توجه به نیاز آن ها و بدون آسیب رساندن به کوچک ترها با آن ها بازی کنند. کتاب بازی با بچه ها مخاطب را به نیازها و تفاوت های کوچکترها در تغذیه، بازی و چیزهای جالب توجه نسبت به خودشان، آشنا می کند.