کتاب بچه شیر تنها نمی ماند اثر راث براون، از فداکاری و ایثار می گوید. ایثار در لغت به معنی برگزیدن، عطا کردن، غرض دیگران را بر غرض خویش مقدم داشتن و منفعت غیر را بر مصلحت خود مقدم شمردن. در معنی اصطلاحی، نیز بدان معنی است که آدمی از روی قصد و نیت خیر، غیر را بر خود اختیار کند و او را بر خویشتن برگزیند. ایثار و دیگرگزینی عمل متعالی و اخلاقی است. ایثار میتواند گونههای مختلفی داشته باشد. گاه با فدا کردن جان صورت میگیرد گاه با دادن مال، زمانی هم با هزینه کردن اعتبار و آبرو. در این داستان شیر پیر نماد یک فداکار است که جان خود را برای یک بچه شیر تنها به خطر می اندازد و تا لحظه ای که جان در بدن دارد از او مراقبت می کند. ایثار مختص به یک جامعه و ملت و منحصر به زمان معینی نیست و در گستره تاریخ میتوان رگه و ریشههای بسیاری را در آن خصوص جست و یافت، هر چند ممکن است شدت و ضعف قابل توجه ی را پشت سر گذرانده باشد. در تمام جوامع چه سنتی و چه مدرن، گونههایی از ایثار وجود داشته و دارد و مردمان به اشکال متنوعی را یاری کرده اند. کتاب بچه شیر تنها نمی ماند نمونه کامل و اثربخشی از داستان ایثارگری است که بدون توجه به ملیت و جنسیت با زبان کودکانه ایثارگری را روایت می کند. شیر که به سلطان جنگل هم معروف است در این داستان بزرگی و عظمت فداکاری و ایثارگری را به نمایش می گذارد. تصویرگری این اثر به عهده کن براون بوده که به خوبی از پس آن برآمده است. همین طور ترجمه کتاب بچه شیر تنها نمی ماند از سیدمهدی شجاعی است که روان بودن و قابل درک بودنش را از او دارد.