کتاب «بدرود سعادت زمین» رمانی نوشته «دیوید کامپتون» است که نخستین بار در سال 1966 انتشار یافت. آخرین گروه از مهاجران، سوار بر سفینه ای فرسوده و در فاصله ای 9 هفته ای از خانه، به مقصد خود می رسند: اقامتگاهی جزایی در محیطی وحشی با فاصله ای بسیار زیاد از خانه هایشان که برای همیشه از دسترس آن ها دور خواهد ماند. در آینده انسان، مریخ به محلی برای فرستادن طردشدگان از جامعه و تبعیدی های سیاسی تبدیل شده است—محیطی خشک و بی آب و علف، اما بسیار ارزشمند به عنوان اقامتگاه محکومان. اما این 24 تبعیدی جدید با چه نوع استقبالی رو به رو خواهند شد وقتی هیئت پذیرش متعلق به اقامتگاه به سفینه سرگردان آن ها می رسد؟ به علاوه آن ها چگونه در این محیط بدوی، این جامعه بیگانه، زنده خواهند ماند؟