شعر معاصر ایران، شعری که از دو دهه پیش از انقلاب مشروطه آغاز میشود و تاکنون ادامه مییابد، در قیاس با چند سده پیش از آن، یکی از دورههای غنی شعر فارسی است که به صورت جریانهای مختلف شعری مسیر پر پیچ و خمی را پیموده است. بیگمان، بخشی از تحولات شعر معاصر، در دوران پس از انقلاب اسلامی رخ داده و علی رغم شرایط ویژه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ایران در سه دهه اخیر، به صورت تداوم جریانهای ادبی پیش از انقلاب و جریانهای نظهور با افت و خیزهای فراوان ادامه حیات داده است. در این پژوهش، همه جریانهای شعری فعال این عصر، با نیمنگاهی به شعر شاعران شاخص آنها تنها با توجه به دو معیار «الگوهای ذهنی» و «الگوهای زیبا شناختی» بررسی شدهاند.