کتاب حاضر در چهارچوب نظریه میدان های اجتماعی «پی یر بوردیو» به نحوه تکوین میدان تولید ادبی در ایران و صورت بندی آن می پردازد. بدین منظور ابتدا جایگاه نظریه تلفیقی میدان های اجتماعی در زمینه سنّت های عین گرایی و ذهن گرایی جامعه شناسی تعیین و پس از آن معرفت شناسی رابطه گرا با جامعه شناسی بازاندیشانه بوردیو بیان می گردد. در این رهگذر تاریخچه نظریه میدان در فیزیک و روان شناسی تعقیب می شود تا به فهم هرچه بیشتر نظریه میدان های اجتماعی بوردیو یاری رساند. شرح این نظریه از مبادی آن آغاز می شود و تا توصیف نظریه عمل به واسطه مفاهیم نوبنیاد منش و میدان تولید او، ادامه می یابد. بخش بعدی کتاب به نظریه بورددیو در زمینه جامعه شناسی ادبیات اختصاص دارد. در این مقال فرآیند شکل گیری عمل ادبی را با توجه به دیالکتیک منش زیباشناسانه و میدان تولید ادبی توضیح داده می شود. روش ساختارگرایی تکوینی و انتقادات مطرح درباره نظریه بوردیو از دیگر مباحث این بخش است. در پایان پس از بیان زمینه های تاریخی تمایز و ظهور همه جانبه میدان تولید ادبی در سال های بعد به طلایه های شکل گیری میدان تولید ادبی در ایران پرداخته می شود. در این مسیر زیر میدان های شعر و داستان به صورت جداگانه ترسیم و مسیر زندگی صادق هدایت، سرآمد نویسندگان آوانگارد، بازسازی و نحوه تولید اجتماعی رمان «بوف کور» شرح داده می شود.