این کتاب شامل هفت فصل است، که چهار فصل از آن نوشته خود فوکو است. فصل اول، «نیچه، فروید، مارکس»، رساله فوکو درباره ی تأویل، تاثیر این سه اندیشمند بر تأویل متون و چگونگی تأویل متون این سه است. فصل دوم،«درباره کلمات و اشیا»، درواقع درآمدی است بر کتاب کلمات و اشیای فوکو که توسط حامد فولادوند نوشته شده و فصل سوم، «تاریخ» نیز، قسمتی از این کتاب است. فصل چهارم، «جسم محکومان»، فصل اول کتاب «مراقبت و تنبیه» است که در آن به تاریخ شکنجه در اروپا و تغییر شکل آن در زمان حاضر می پردازد. فصل پنجم، «گفتگو درباره میشل فوکو»، قسمتی از متن سمینار پژوهش و مطالعات، «قرن هجدهم»، درباره کلمات و اشیای میشل فوکو است که در 1967 در دانشکده ادبیات و علوم انسانی مونپلیه برگزار شد. فصل ششم، «درباره سبک فلسفی میشل فوکو: درآمدی به نقد بهنجار» نوشته میگوثل موری، استاد فلسفه فرانسوی دانشگاه بارسلونا است. و فصل آخر، «گاهشمار زندگی میشل فوکو»، ترجمه است از گزارش احوال فوکو با عنوان: «میشل فوکو: گفته ها و نوشته ها بر مبنای سالشماری» که در مقدمه جلد اول «نوشته های پراکنده» او چاپ شده است.